Czym jest porcelana kostna?

Tak zwana porcelana kostna, to specjalny typ porcelany stosowany od 18 wieku. Jej specyfiką jest dodatek popiołu kostnego, pochodzenia zwierzęcego, w celu uzyskania niesamowicie wytrzymałej struktury. Dzięki temu, możliwa jest produkcja cieńszych, niemal przezroczystych naczyń z porcelany, takich jak: talerze, czy filiżanki.

Historia i pochodzenie porcelany kostnej

Pierwszej zarejestrowanej produkcji tak zwanej porcelany kostnej dokonał Thomas Frye w swojej fabryce porcelany Bow w pobliżu Bow we wschodnim Londynie w 1748 roku. Jego fabryka znajdowała się bardzo blisko targów bydła i rzeźni w Essex, co sprzyjało łatwemu dostępowi do niezbędnego surowca, jakim były kości bydlęce. W celu wyprodukowania porcelany o pożądanych parametrach, Frye użył do 45% popiołu kostnego. Powstały produkt nazwał „cienką porcelaną” z uwagi na niespotykaną dotąd grubość produktu końcowego.

Ważne jest, aby uzmysłowić sobie, że do tego momentu, Chińska porcelana uchodziła za najlepszą pod względem wytrzymałości i grubości produktu. Świat zachodni nie posiadał odpowiedniej wiedzy z zakresu mieszanek mineralnych oraz wypiekania ceramiki, która była niezbędna do uzyskania cienkiej a zarazem wytrzymałej porcelany. Dopiero dodanie popiołu z kości zwierząt, pozwoliło na zrewolucjonizowanie branży ceramiki w Europie Zachodniej.

W późniejszych latach 1789–1793 Josiah Spode w Stoke-on-Trent rozwinął koncepcję porcelany kostnej, wprowadzając swój „Stoke China” w 1796 roku. Zmarł nagle rok później, a jego syn Josiah II szybko zmienił nazwę produkowanej porcelany na „Bone china”. Jednym z jego osiągnięć było porzucenie procedury kalcynowania kości przez Frye'a wraz z niektórymi innymi surowcami, zamiast tego ograniczył się do kalcynacji samej kości. Porcelana kostna szybko stała się bardzo popularna, co doprowadziło do jej produkcji przez innych angielskich producentów ceramiki.

Formuła porcelany kostnej była dosyć prosta. 6 części popiołu kostnego, 4 części kamienia chińskiego i 3,5 części glinki białej pozostaje podstawą dla całej porcelany kostnej, a dopiero w 2009 r. Jego firma Spode przeszła w zarząd komisaryczny zanim ostatecznie zostanie zakupiona przez Portmeirion.

Z czego zrobiona jest porcelana kostna?

Produkcja porcelany kostnej jest podobna do tradycyjnej porcelany, z tym wyjątkiem, że należy zachować większą ostrożność ze względu na jej mniejszą plastyczność i węższy zakres witryfikacji (przejścia ze stanu ciekłego w szklisty). Tradycyjny preparat do porcelany kostnej zawiera około 25% kaolinu, 25% kamienia kornwalijskiego (lizardyt) i 50% popiołu kostnego. Popiół kostny stosowany w porcelanie kostnej jest wytwarzany z kości bydlęcych o niższej zawartości żelaza. Kości te są kruszone przed degelatynizacją, a następnie kalcynowane w temperaturze do 1250 ° C w celu wytworzenia popiołu kostnego. Popiół jest mielony do drobnych cząstek. Składnik kaolinowy w mieszance jest potrzebny, aby nadać plastyczność niewypalonemu produktowi, która umożliwia kształtowanie gotowego naczynia. Tę mieszaninę wypala się następnie w temperaturze około 1200 ° C. Surowce do produkcji porcelany kostnej są stosunkowo drogie, a produkcja jest pracochłonna, dlatego porcelana kostna zachowuje luksusowy status i wysoką cenę.

Porcelana kostna składa się z dwóch faz krystalicznych, anortytu (CaAl2Si2O8) i β-fosforanu triwapniowego / whitlockitu (Ca3 (PO4) 2) zatopionych w znacznej ilości szkła.

Porcelana kostna dziś

Przez prawie 200 lat od jej wynalezienia, porcelana kostna była prawie wyłącznie produkowana w Wielkiej Brytanii. W połowie XX wieku producenci w innych krajach rozpoczęli produkcję porcelany z domieszkami pyłu kostnego. Pierwszymi udanymi producentami poza Wielką Brytanią byli w Japonii: Noritake, Nikko i Narumi.

W ostatnich latach produkcja w Chinach znacznie wzrosła, a kraj ten jest obecnie największym producentem porcelany kostnej na świecie. Inne kraje produkujące znaczne ilości porcelany kostnej to Bangladesz, Indie, Indonezja, Iran, Sri Lanka i Tajlandia.

Od początku pierwszej fabryki, Bengal Potteries, w 1964 r. Produkcja porcelany kostnej z indyjskich fabryk wzrosła do 10 000 ton rocznie w 2009 r. Radżastan stał się ośrodkiem produkcji porcelany kostnej w Indiach, z całkowitą produkcją w tym stanie 16-17 ton dziennie.

Lenox jest jedynym znaczącym producentem porcelany kostnej w Stanach Zjednoczonych i świadczył usługi prezydenckie w Białym Domu.

Dlaczego warto zdecydować się na porcelanę kostną? Jakość, jakość i jeszcze raz jakość. Jeżeli prezydenci USA jadają z talerzy wykonanych z tego rodzaju porcelany, to można się spodziewać, że jest to produkt najwyższej jakości. Jeżeli szukasz naczyń porcelanowych wysokiej jakości, to bez problemu możesz polegać na porcelanie kostnej.